Seyduna ve şahrud iki sevdalı ırmaktır elbruz eteklerinde ...
Şahrud'un "hayat veren ırmak" anlamına geldiği, ünlü Alamut kalesini çevreleyen "cennetin içinden geçen ırmak" da denen nehrin ismi olduğu söylenmektedir ...
Kavuşamayan iki sevdanın, öyküsüdür Seyduna ve Şahrud’un öyküsü...
Fakat öyle bir sevdadır ki Ufuk çizgisinde buluşmayı bekleyen nice sevdaları temsil etmektedir belki de....
Rivayete göre onlar birbirine kavuşamayan iki sonsuzluktur.
SEYDUNA GÖKYÜZÜ , ŞAHRUD ise YERYÜZÜ ,DENİZ' dir...
Hep birbirlerini görürler ama kavuşamazlar...
Birbirlerine kavuşma aşkı ile yanarlar...
O sevda öyle bir sevdadır ki ikisi de sonunda birbirlerine kavuşamayan birer nehir olurlar...
Farklı nehirlerdir ama artık BİR Olmuşlardır ...
Şahrud suyundan içen Seyduna’yı, Seyduna’dan içen Şahrud’u bulur...
BK ...08.04.2008
(Yitik öyküdür)
Tarihten iki ayrı coğrafyaya damlayan
İki ayrı yürekte durmadan kanayan
Seyduna’yla Şahrud
Yüreklerin akarken bıraktığı izi
Birbirlerinin gözlerinde aradılar.
Yoktu.
İki iklim farkıydılar
Ne zaman göz göze değseler
Yangın çıkmayacak denli uzaktılar.
Yalnızca aynaların dökülen sırrına yansırdı
Üçüncü bir kente düşmüş suretleri
Şahrud gökyüzü geliniydi.
Yüzüne bulut inse dolardı masal gözleri.
Bir solukluk rüzgarda bile
Usul usul kanardı gelincik bedeni.
Seyduna yeryüzü cehennemi.
Ölüm, çağrılı uçurumlarda sınardı sevdasını
Yalnız ufuk çizgisinde buluşurlardı,
Onu da güneş günde iki kez ateşe verirdi.
İki iklim ayrıldılar.
“Ya Şahrud!” dedi Seyduna
“Gözlerime mermi diye sevdanı sürdüm.
Ardına bakma, gözyaşımla vurulursun.
Su gibi git.”
Şahrud’un yüzüne keder mayın gibi durdu.
Ve zaman gözlerinin su yeşilinde kuruldu.
Hüzün bir Buda heykeli gibi çırılçıplak,
Yüzlerine oturdu.
Rivayet odur ki,
Şahrud vardığı denizlerde hala
Seyduna türküleriyle uyanmakta,
Seyduna, Şahrud’un gözlerinden kalan
Masalla yaşlanmakta............
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder